ชาวล้านนา

การศึกษาไทย

http://goo.gl/forms/MhvC8VrThA

บุคลากรทางการศึกษา

บุคลากรทางการศึกษา

ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา เป็นบุคลากรของรัฐที่ปฏิบัติหน้าที่ในราชการไทย ในอดีตมีชื่อเรียกว่า "ข้าราชการครู" ภายใต้การกำกับดูแลของสำนักงานคณะกรรมการข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา ข้าราชการครูที่สังกัดการปกครองส่วนท้องถิ่นเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า ข้าราชการครูองค์การบริหารส่วนจังหวัด พนักงานครูเทศบาล พนักงานครูองค์การบริหารส่วนตำบล ปัจจุบันมี 3 ประเภท

                                                 ผู้สอนในหน่วยงานการศึกษา   

ประกอบด้วยตำแหน่งต่างๆ ได้แก่ครูผู้ช่วย ในราชการส่วนท้องถิ่นมีตำแหน่ง ครูผู้ดูแลเด็ก (หรือ ครู ผดด.) และหัวหน้าศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก (หรือ หน.ศผด.) ซึ่งเทียบเท่าครูผู้ช่วย

1. ครู
2. อาจารย์
3. ผู้ช่วยศาสตราจารย์
4. รองศาสตราจารย์
5. ศาสตราจารย์

ภาษาไทยวันละคำ ประจำวันที่  19 มิถุนายน  2551 เสนอคำว่า “เผอเรอ”

·  คำแปล

เลินเล่อ, ขาดความเอาใจใส่ไม่รอบคอบในสิ่งที่ทำ.

ตัวอย่าง

เช่น เด็กคนนี้มักจะเผอเรอทำของเสียบ่อย ๆ.

การออกเสียง

·  เผอ-เรอ

ภาษาไทยวันละคำ ประจำวันที่  20 มิถุนายน  2551 เสนอคำว่า “เลือนราง”

·  คำแปล

ไม่ชัดเจน.

ตัวอย่าง

เช่น ตาไม่ดีมองเห็นภาพเลือนราง.

·  คำแปล

พอระลึกได้บ้าง.

ตัวอย่าง

เช่น พอแก่ตัวลง ความจำชักจะเลือนราง.

การออกเสียง

·  เลือน-ราง

ภาษาไทยวันละคำ ประจำวันที่  22 มิถุนายน  2551 เสนอคำว่า “เจ๋ง”

·  คำแปล

ยอดเยี่ยม, ดีเลิศ.

ตัวอย่าง

เช่น ผู้หญิงคนนี้เจ๋งจริง ๆ คุมลูกน้องได้เป็นร้อย ๆ .

การออกเสียง

·  เจ๋ง

..... อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/posts/189800

ชนิดของคำของคำบุพบท                คำบุพบทแบ่งออกเป็น  ๒  ชนิด ๑.  คำบุพบทที่แสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำต่อคำ  คือ  ความสัมพันธ์ระหว่างคำนามกับคำนาม  คำสรรพนามกับคำนาม  คำนามกับคำกริยา  คำสรรพนามกับคำสรรพนาม  คำสรรพนามกับคำกริยา  คำกริยากับคำนาม  คำกริยากับคำสรรพนาม  คำกริยากับคำกริยา  เพื่อบอกสถานการให้ชัดเจน  เช่น                 ๑.๑  บอกสถานภาพความเป็นเจ้าของ  เช่น                          -  พ่อซื้อสวนของนายทองคำ        (นามกับนาม)                 ๑.๒  บอกความเกี่ยวข้อง  เช่น                          -  เขาเห็นแก่กิน                         (กริยากับกริยา)                 ๑.๓  บอกการให้และบอกความประสงค์  เช่น                          -  คุณครูให้รางวัลแก่ฉัน                (นามกับสรรพนาม)                 ๑.๔  บอกเวลา  เช่น                          -  เขามาตั้งแต่เช้า                       (กริยากับนาม)                 ๑.๕  บอกสถานที่  เช่น                          -  เขามาจากต่างจังหวัด                 (กริยากับนาม)                 ๑.๖  บอกความเปรียบเทียบ  เช่น                          -  พี่หนักกว่าฉัน                               (กริยากับสรรพนาม) ๒.  คำบุพบทที่ไม่มีความสัมพันธ์กับคำอื่น    ส่วนมากจะอยู่ต้นประโยค  ใช้เป็นการทักทาย  มักใช้ในคำประพันธ์  เช่นคำว่า  ดูก่อน  ข้าแต่  ดูกร  คำเหล่านี้ใช้นำหน้าคำสรรพนามหรือคำนาม  เช่น                          -  ดูก่อน  ภิกษุทั้งหลาย                          -  ข้าแต่ท่านทั้งหลายโปรดฟังข้าพเจ้า

ประเพณีไทย

» ประเพณีไทย อารยธรรมไทย. 

ประเพณีไทย อารยธรรมไทย ประเพณีไทยอันดีงามที่สืบทอดต่อกันมานั้น ล้วนแตกต่างกันไปตามความเชื่อ ความผูกพันของผู้คนต่อพุทธศาสนาและการดำรงชีวิตที่สอดประสานกับฤดูกาลและธรรมชาติอย่างชาญฉลาดของชาวบ้านในแต่ละท้องถิ่นทั่วแผ่นดินไทย เช่น ภาคเหนือ ประเพณีบวชลูกแก้วของคนไตหรือชาวไทยใหญ่ที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน ภาคอีสาน ประเพณีบุญบั้งไฟของชาวจังหวัดยโสธร ภาคกลาง ประเพณีทำขวัญข้าวจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ภาคใต้ ประเพณีแห่ผ้าขึ้นธาตุของชาวจังหวัดนครศรีธรรมราช เป็น ต้น นอกจากนี้ ประเพณีแอารธรรมไทยยังนำมาซึ่งการท่องเทียว เป็นที่รู้จักและประทับใจแก่ชาติอื่นนับเป็นมรดกอันลำค่าที่เราคนไทยควรอนุรั

» 
ประเพณีลอยกระทง.

ประเพณีลอยกระทง ซึ่งตรงกับวันเพ็ญ เดือน 12 เริ่มขึ้นครั้งแรก ในสมัยกรุงสุโขทัยเป็นราชธานี โดยมีนางนพมาศ หรือท้าวศรีจุฬารัตน์ พระสนมเอกแห่งพระร่วงเจ้า เป็นผู้ให้กำเนิด 

» พิธีแห่เทียนพรรษา.
ส่วนความเป็นมาของเทศกาลแห่เทียนของชาวเมืองอุบลนั้น แต่ก่อนไม่ได้แห่เทียนเหมือนในปัจจุบัน แต่จะทำการฟั่นเทียน ยาวรอบศีรษะไปถวายพระเพื่อจุดบูชาในช่วงจำพรรษา นอกจากเทียนแล้วยังมีน้ำมัน เครื่องไทยทาน และผ้าอาบน้ำฝนพอมาถึงสมัยกรมหลวงสรรพสิทธิ์ประสงค์ เป็นผู้สำเร็จราชการเมืองอุบล ครั้งหนึ่งได้มีการแห่บั้งไฟและได้เกิดเรื่องมีการตีกันทำให้มีคนเสียชีวิต จึงทำให้ถูกเลิกการแห่บั้งไฟ และได้เปลี่ยนมาเป็นการแห่เทียนแทน 

 พฤศจิกายน ประเพณีลอยโคม จ.เชียงใหม่.
งานประเพณีพื้นบ้านในวันเพ็ญเดือน ๑๒ ของชาวล้านนาจังหวัดเชียงใหม่ ที่มีความเชื่อในการปล่อยโคมลอยซึ่งทำด้วยกระดาษสาติดบนโครงไม้ไผ่แล้วจุดตะเกียงไฟตรงกลางเพื่อให้ไอความร้อนพาโคมลอยขึ้นไปในอากาศเป็นการปล่อยเคราะห์ปล่อยโศกและเรื่องร้ายๆต่างๆ ให้ไปพ้นจากตัว 

 กษ์และสืบสานให้ยิ่งใหญ่ตลอดไป